Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
irağbətti — I (Qarakilsə, Salyan) layiqli; münasib. – Əşi, irağbətti adam tapbadıη qohum olmağa:?! (Qarakilsə) II (İmişli, Saatlı, Şamaxı) ehtiyatlı, ehmallı. – Şüşəni irağbətti gətir, salıb sındırarsan (Saatlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
daşıqçı — is. məh. Yük daşıyan fəhlə; hambal, yükçü. O, daşıqçılara yüklərin ehmallı düşürülməsini tapşırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyatlı — sif. 1. Öz hərəkətlərində, işində ehtiyat gözləyən, meydana çıxa biləcək hər bir ehtimala qarşı lazımi tədbir görən. – Məmməd . . ehtiyatlı adam idi. M. İ.. // zərf Ehmallı, üsullu, ehtiyatla. Çıxdım küçəyə və ehtiyatlı keçib getdim. C. M.. Qoy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşələmək — f. 1. Torpaq, kül kimi toz halında olan şeyləri bir şeylə ehmallı qazımaq, qarışdırmaq. Kərim kişi . . tonqalın közünü eşələyərək sözə başladı. . M. İ.. Qazan xan tonqalın kənarında oturub gözünü bir nöqtəyə zilləmiş, əlindəki çubuqla külü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uc — is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qaldırmışdı. M. C.. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dik baxdı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üsullu — 1. sif. Ehtiyatlı, ehmallı, üsulla, ehtiyatla işgörən, hərəkət edən. Üsullu adam. Üsullu hərəkət. 2. Bax üsulluca. <Hacı Murad:> Ay ayı oğlu ayı, üsullu tərpənə bilmirsən? S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
